Op 1 januari 2013 besloot ik vegetariër te worden. Van de ene dag op de andere. Geen voorbereiding, geen plan van aanpak. Mijn man stond erbij en keek ernaar.
Kleine paniek in zijn ogen. Want ja ik ben de kok in huis. 😂
Ik geef eerlijk toe, ik heb het hem niet gemakkelijk gemaakt. Pieter bleef hopen dat het slechts een hersenspinsel van korte duur was.
Maar dat was het dus niet.
Op 27 juni 2017 vertrokken we voor 2 jaar naar Australië. Ik was nog steeds 100% overtuigd vegetariër. In die 4 jaar tussen mijn besluit en mijn vertrek naar Australië had ik geen enkele keer een misstap begaan.
Op geen enkel moment had ik ooit trek in een stukje vlees. Ik voelde me lichamelijk meer dan ok, soms nam ik wat extra supplementen om mijn B12 en ijzer bloedwaarden op peil te houden.
Tot..
Je hoort het komen..
Eind november 2017 moest ik onder het mes. Mijn amandelen eruit.
Nu zeggen ze vaak… ai amandelen verwijderen op een latere leeftijd, dat is geen lachertje.
Het klopt. Ik heb absoluut niet gelachen. Ik heb gehuild. Gebleit gelijk een klein kind zelfs. De hoeveelheid pijnstillers die ik na de operatie genomen heb, daar kon je een olifant mee lam leggen. 🙃
Daarbovenop waarschuwen ze je voor mogelijke bloedingen na de operatie die slechts in 5% van de gevallen voorkomen.
Geloof het of niet.
Na een week vol pijnstillers, sloeg het noodlot toe.
Een bloeding en dat terwijl ik sliep. Toen ik wakker werd, had ik al 30% van mijn totale bloedvolume verloren.
Het enige wat ik me nog herinner die nacht…in de exacte volgorde hieronder beschreven: 😂
De angst in Pieter zijn ogen en het snelle afscheid van mijn kinderen.
Het hobbelig ritje in de ambulance.
De ontzettend knappe ‘Bradley Cooper’ lookalike 🥰🥰🥰 die het bloeden in mijn keel probeerde te stoppen, maar uiteindelijk faalde.
Shit, had ik niet beter me eerst wat opgemaakt en een andere t-shirt aangetrokken.
Pieter? Is dat Bradley Cooper?
Een jaloerse blik in Pieter zijn ogen. 😾
Ik ging met spoed onder het mes.
Waar een mens aan denkt in zware noodgevallen.
Nu… Bradley lookalike bleek achteraf een heel arrogant figuur te zijn.
(Had ik achteraf van de verpleegsters toch mogen horen)
Ik neem het hem niet kwalijk.
Een snel herstel werd me beloofd, maar de wet van Murphy was bikkelhard.
Een bloedtransfusie was nodig, met alle gevolgen van dien…
Hartritmestoornissen, veel te lage bloeddruk..
Om een lang, intens verhaal kort te maken.
Mijn bloedwaarden waren niet ok. Dat is maanden zo gebleven.
Ik werd verplicht terug vlees te eten.
Daar stond ik dan met mijn mooie overtuigingen. Zo trots dat ik al 4 jaar vegetariër was.
Eind goed al goed.. enkele maanden later had ik terug het energiepeil van een jonge deerne. Dank u dokter…méér dan dank u aan Brad.
2022:
Supplementen neem ik nu niet meer. Ik haal voldoende uit mijn groenten, granen peulvruchten en af en toe een ei van onze mooie kip. Maar om de zoveel maanden droom ik over vlees.
Dan weet ik dat het tijd is om even toe te geven.
Ik eet 4 x per jaar vlees.
Ik heb me er heel lang schuldig om gevoeld.
Maar dat doe ik nu niet meer.
Dat vind ik prima zo!
Foto getrokken begin november 2017 -- toen was alles nog dik in orde.
Comments